Met kleine stapjes worden stations en treinen toegankelijker, maar er is nog veel werk

Met de toenemende vergrijzing neemt het belang van toegankelijke treinen en stations toe. Reizigers willen met zo weinig mogelijk drempels van de plaats waar ze aankomen aan een station via het perron naar de trein. Dat geldt niet alleen voor ouderen, maar iedereen met een rolkoffer of een kinderwagen zal het kunnen beamen. Essentieel zijn dus hoge perrons en treinen met toegangen die hierop zijn afgestemd.

Gelukkig is hier de laatste jaren veel vooruitgang geboekt. Veel nieuwere treinen hebben zo’n gemakkelijke toegang en bij alle treinen die besteld worden is zo’n toegang verplicht. Treinen worden gebouwd voor een lange levensduur. In de komende jaren gaan er heel wat oude treinen met pensioen en komen er nieuwe voor in de plaats. Dan zal een groot deel van het NMBS-materieel toegankelijk zijn.

Meer dan de helft van de grote stations heeft inmiddels hoge perrons van 76 centimeter. Er zijn ook een aantal grote stationsvernieuwingen bezig (Denderleeuw, Dendermonde, Gent-Sint-Pieters, Hasselt), waarbij de perrons verhoogd worden. De ambitie van Infrabel en de NMBS was om tegen 2032 250 toegankelijke stations en haltes – met de nadruk op de meest gebruikte – te hebben.

Helaas is er in de investeringsplannen te weinig budget voorzien om de perrons in een aantal stations te verhogen. Het streefgetal is nu 176 (van 555) toegankelijke stations en haltes. Enkele projecten zijn op een zijspoor gezet, we noemen hier Lier en Waregem als voorbeeld. Voor die veelgebruikte stations is er pas na 2032 geld. Vergelijk dat eens met Nederland, waar bijna alle perrons de juiste hoogte hebben. Er is nog heel veel werk aan de winkel om die achterstand in te lopen!