Als reactie op dit artikel in De Standaard (Experts: ‘Investeer geld voor openbaar vervoer en auto in fietspaden’) schreef ons zeer gewardeerd bestuurslid Henk Himpe volgende reactie.

Fietsen aanmoedigen door te investeren in openbaar vervoer

Verplaatsingen te voet en met de fiets krijgen de afgelopen tijd terecht extra aandacht. Niemand kan er iets op tegen hebben deze verplaatsingsmodi te stimuleren, niet in coronatijden maar ook niet daarbuiten. Het economisch relancecomité, aangesteld door de Vlaamse regering, gaat in haar advies (‘Investeer geld voor openbaar vervoer liever in fietspaden’, DS 15 juli) wel erg ver en wil zelfs geld, bedoeld voor openbaar vervoer, versluizen. In de aanbevelingen wordt dan verwezen naar Nederland, dat als fietsland als voorbeeld kan dienen.

Deze vergelijking gaat niet helemaal op. Eerst en vooral kent Nederland een andere ruimtelijke ordening, waarbij men veel compacter samenwoont en de bebouwing niet zo verspreid is. Je kan makkelijker een bestemming met de fiets of te voet bereiken. Dat het in Vlaanderen anders is, is het gevolg van beslissingen in het verleden, die je kan betreuren maar niet negeren. Mede als gevolg van de ruimtelijke ordening is ook het openbaar vervoer bij onze noorderburen anders georganiseerd. Er kan meer met minder stations en minder kronkelende buslijnen, maar met een veel hogere frequentie. Utrecht bouwt z’n sneltramnet uit. In het centrum van Nederland rijdt elke tien minuten een intercity. Zelfs tussen de noordelijke provinciesteden Groningen en Leeuwarden rijdt om het kwartier een regionale trein. Al eens van Antwerpen naar Hasselt gespoord?

Veel van die Nederlanders die zo graag fietsen, zijn dus op weg naar een station of een (snel)tramhalte. Willen we ook de Vlamingen dit zien doen, dan moeten we hen terzelfder tijd een performant openbaar vervoer aanbieden. En daar knelt het schoentje: hier hebben we een grote achterstand opgelopen. Bij De Lijn rijden nog altijd Euro2-bussen rond uit 1999; onze grootste stad Antwerpen heeft trams in dienst van 60 jaar oud. Bijna overal in Europa zijn er in de bussen auditieve en visuele halteaankondigingen, behalve in Vlaanderen. Dossiers als het Spartacusplan, het Brabantnet of de Gentse tram 7 blijven maar aanslepen. Jarenlang werd bespaard op het openbaar vervoer, nu is het ook hier tijd voor een serieuze relance. Dit geldt overigens niet alleen voor Vlaanderen, maar even goed op federaal niveau. Bovendien, niet iedereen kan de fiets nemen, door ziekte, leeftijd of een andere beperking. Onderinvestering in het openbaar vervoer zal voor die mensen tot vervoersarmoede leiden. Vinden we dat als maatschappij aanvaardbaar?

Investeren in de voetganger en de fietser: prima idee, maar dan niet ten koste van, wel in combinatie met het openbaar vervoer.

Henk Himpe, bestuurslid reizigersvereniging TreinTramBus

Commentaar (1)

Naam

Email

Titel

Commentaar

kleiner | groter

Schrijf de volgende tekens

Geef commentaar